2 Temmuz 2019 akşamı sevip saydığımız Ceyl'an Ertem'in ilk kez çıkacağı Harbiye açık hava konserine gitmek için kendime bi fırsat yarattım. Ergenlik dönemimde Anima grubuyla tanıdığımız Ceylan Ertem zaman içerisinde adeta bir bukalemun misali bir çok değişime uğradı. Hem fiziksel hem de müzikal bir değişimden bahsedebiliriz. Onu kendi ismiyle dinlediğimiz ilk şarkılarında Galata'nın, Karaköy'ün, Beyoğlu'nun, Kadıköy'ün yetenekli müzisyenleriyle çalışmıştı ve ortaya çıkan sound Ceylan'dan beklediğimiz üzere daha caz işlerdi. Bir sonraki albümde sound biraz daha törpülendi, ardından gelen Amansız Gücenik albümünde şarkılar biraz daha radyo dostu formata uygun düzenlenmişti ki ilk büyük çıkışı Beyoğlu Hayal Kahvesi'nde sergilediği ve gerçekten kanımızı donduran Son Bakış coverı olmuştu. Bu çıkışın ardından Mabel Matiz'in 'Mutlaka albümde söylemelisin' diyerek ısrar ettiği El Adamı Ertem'in kariyerinin ilk büyük sıçrayışını sergilemesinin ön ayak oldu. Hemen arkasından gelen cover albüm pek fazla konuşulmasa da Ceylan Ertem'in yorumcu kimliğine dair geçerli not almasını sağlayacaktı. Üretim durmuyordu ve Ceylan Ertem giderek ana akımla barışıyordu. Bu barışma aslında radyolarda, tvlerde daha çok gözükme anlamında değil piyasadaki bilinirlik düzleminde sağlanmıştı. Yine de Amin, içinde barındırdığı iki adet Sıla hitiyle Ceylan Ertem'in kariyerinin Harbiye'ye uzanan yollarına taşları döşüyordu. Harbiye açık hava sahnesinin yıllar içinde kendiliğinden gelişen bir önemi vardır, o sahneye çıkabilmek devler ligine bir selam çakmanızla eşdeğerdir. Ceylan Ertem yoğun konser trafiğine Harbiye'yi de ekleyerek bulunduğu ligin 'bu anlamda' şampiyonluğunu elde etmiş gözüküyor. Bakalım ileride neler olacaktı :)
Salon beklediğimden çok daha doluydu, güzel bir ilgi vardı doğrusu. Ceylan konserine son iki albümünden hitlerle ve daha enerjik şarkılarla başladı. Bülent Ortaçgil'in eşliğiyle birlikte çıta biraz daha yükseldi. Sahne düzenine yerleştirilmiş hayvan figürleri ve şarkılarla birlikte değişen ışık düzeni tam da Ceylan'ın sahnesine yakışacak renklilikte ve farklılıktaydı. LGBT ile özdeşleşen gökkuşağı renklerini bulunduran bir örtüyle şovunu iyice renklendirdi Ertem, salondan da alkış aldı tabi bu jestiyle. Sadece sosyal medya postlarında iki kelamla geçiştirmediğini ispatlar gibiydi. Konserin ikinci yarısı daha duygusal ama aslında ilk yarıya göre çok daha enerjik, bi tuhaf geçmişti anlayacağınız. Mabel Matiz ile Peri şarkısındaki efsane boş verişleri yerini kör heveslerin kayboluşuna bıraktı. Sonrasında ise Kenan Doğulu'nun eşliğiyle konserin en renkli anları devreye girdi. Aşk Oyunu, Aklım Karıştı gibi hit Kenan Doğulu şarkılarını tüm Harbiye birlikte söyledi. Konserin bir bölümünde ise yine Ceylan Ertem'den beklendiği üzere Neşet Ertaş türküleri yerini aldı. Caz, pop, zaman zaman rock, türküler... Karmakarışık ama müzikal düzeni oturmuş bir setlist hakimdi konsere.
Ceylan Ertem ilk Harbiye konserinde fazlaca heyecanlı olmasına rağmen vokal performansı olarak oldukça başarılıydı. Pek fazla siyasete girmedi ama bu alanda birkaç cümle bekliyordum sanki :) Bunun dışında 2 Temmuz 1993'te Sivas'ta cahil yobazlarca katledilen aydınları da daha geniş geniş anmasını ve akabinde bir ' Kavaklar ' patlatmasını beklerdim yine... Odalarda Işıksızım ve Son Bakış da tüm salonun konser boyunca beklediği ancak setlistte kendine yer bulamamış şarkılardı. Özellikle Son Bakış Ceylan'ın kariyerinde önemli bir yeri olmasından ötürü bence kesinlikle söylenmeliydi. :( Eksiklik olarak da gördüklerim bunlardı ancak genele yayılan negatif bir algı yok yazdığım üzere.
Ceylan Ertem Harbiye'de açıkça gövde gösterisi yaptı!
Dikenlerini sevip, kalbini kırmıyoruz Ceylan Ertem'in <3
