Münferit, bittiğinde ağızda hoş bir tat bırakan aman aman iddiası olmayan, suya sabuna dokunmayan bir şarkı. Biraz Klasik Sıla tipi ' Koyuver Gitsin ' şarkısı olmuş.
Afitap, albümün çıkış şarkısı. Sıla'nın albüm çıkış şarkılarını vasat buluyorum ekseriyetle şaşmıyor bu durum keza Afitap'ın hissettirdiği de böyle oldu. Mutlaka albümde başka inciler vardır dedim. Müzik fıkır fıkır, kemanlar darbukalar arabik tonda sevişiyor fakat Sıla'nın üzerine oturttuğu sözler şarkıyı düşürmüş. Pek beğenmedim bu şarkıyı ve gözlemlediğim kadarıyla Sıla'nın negatif tepki alan ilk şarkısı bile olabilir.
Ziyan, davul ataklarıyla ben bir İskender Paydaş düzenlemesiyim diye bağıran albümdeki beğendiğim işlerden. Vokaller de pek iyi bu şarkıda.
Günaydın Sevgilim, Sıla albümlerinin vazgeçilmezi olarak yaylıların cirit attığı şarkılardan. Sanki şarkının hikayesi başka, yaylıların dillendirdiği başka gibi tınlıyor ama kötüye yorulmayacak cinsten bir ayrılma bu. Tamamlayıcı bir yerde. Doyurdu beni epey.
Kurşun, bana göre biraz heba olan şarkılardan. İyi niyetli bir girişe sahip, hit bir şarkı olacak diye beklentiyi yükseltiyor fakat olamıyor. Sebebi ise Sıla'nın nakaratı biraz düşük tutması bana göre. Şarkı kopmamış bunun yerine kafiyeyi ve anlamı denk tutayım derken terazisi kaymış. Elde kalan ise tekrar kendini dinletiyor ama ısırmıyor pek.
Müstehcen, sözler ile müziğin birbirini yakalama telaşından ötürü eksik kalan şarkılardan.
Can Dostum, kesinlikle albümün en başarılı iki şarkısından biri olmuş. Sözler, vokaller, orkestrasyon, düzenleme her şey çok çok başarılı. Sıla albümlerinde çizgi dışına çıkan şarkılar mutlaka olur bu da o kadrodan. Bir önceki albümde de Reverans az biraz öyleydi. Düzenlemesi için Ozan Bayraşa'yı tebrik etmek gerekiyor. Şarkıyı dinlerken bir şey var sizi çepeçevre saran, isimsiz. Olduğunuz yerden sürüklüyor sizi başka alemlere. Etkisi budur. Bravo!
Engerek, yine nakarat melodisi aslında tam olayazarken bir şey frenliyor şarkıyı. Sözler! Albümün genel akışında olduğu gibi ' Klasik Türkçe Pop ' adabında yazılmamış sözler var. Dile dolanması kolay olmayan, karakteristik sözler. E Sıla yazıyor herhalde öyle olacak ancak şarkıdan hit beklentisi olmamalı.
Bırak, bu albümde en sevdiğim işlerden biri oldu. Sözleri vurucu, keskin, deliyor deli. Müziksiz dinlense bile insanın içine işler bir de Sıla'nın hafif sallantılı vokali ile iyice kopmuş kayış. Çok başarılı buldum.
Yan Benimle, nihayet Sıla'dan beklenilen türden iç yakan bir ağıt karşılıyor bizi. Sözler yine çok fazla başarılı iken akıp giden müzik önceki muadillerinden ayırıyor şarkıyı. Aslında Hala, Issız Ada ve bir çok Sıla şarkısının güzel bir karışımı bile diyebiliriz ancak bir karışımdan fazlasını veriyor. Büyük ihtimalle ikinci ya da üçüncü klip bu şarkıya gelir ve her yerde duyarız. Dipnot olarak vokal performansı yürek dağlıyor bu şarkıda Sıla'nın.
Albüm genel gidişat ve kelime işçiliği bakımından bana Vaveyla albümünü hatırlattı. Vaveyla da Sıla'nın en zor albümü olarak bilinir. Dili ağırdır. Bu albümde de öyle. Bir çok şarkı Sıla'nın kalemine takılmış, zorlaşmış, komplike bir hal almış. Sıla bilindiği üzere sözcük haznesi geniş, dinleyicisini şarkılarıyla büyüten, eğiten bir müzisyen. Dinleyicinin mutlaka bilmediği kelimeleri çekip çıkarıyor ve merak duygusunu perçinliyor. Yine Sıla sözlükleri, kitapları, heybesini fazlaca aşındırmış ve kendini de yenileyerek yeni kelimeler, anlatım ifadeleri çıkarmış gün yüzüne. Ancak bu durum dinleyici nazarında her zaman olumlu karşılanmayabiliyor. Ayarı iyi tutturmak şart. Neticesinde Sıla bugün herkese hitap eden bir müzik yapıyor olsa bile esas kitlesi Türkçe Pop dinleyenler. Onların Sıla'dan beklentileriyle Sıla'nın onlara verdiği bu albümde -bana göre- mükemmel bir uyum içerisinde değil, doku uyuşmazlığı yaşanabilir.
Diğer dikkat çekmek istediğim noktalardan biri de Sıla'nın vokal performansını bu albümde diğerlerine oranla kat kat güçlendirmesi. Vurguları, esleri bile olaydır zaten ancak bu sefer daha bir üzerine düşülmüş vokal melodilerinin, vurguların. Yırtıyor sözcükleri. Bu da şarkıları daha dinlenilir kılıyor. Öte yandan albümün yüksek tempo, majör şarkıları biraz zayıf kalmış. Reverans, aslında bir önceki albümden iyi bir örnekti. Elde kalan Afitap beni pek doyurmadı. Düzenlemeler anlamında albümün bir falsosu yok hatta sürprizleri bile var diyebilirim. Kulağımda nedendir bilinmez Yan Benimle introsunda ve akışında bir Portishead, Müstehcen'de ise Ibrahim Maalouf tadı kaldı Enteresan benzetmeler oldu evet.
Mürekkep, Sıla albümleri içerisinde zor bir yere sahip. Sırasını kestiremiyorum. Benim gözümde bir Yeni Ay değil. Yeni Ay'a nazaran daha bir aşık, daha bir depresif, daha melankolik buldum. Vaveyla kadar akustik olmamasını bu albümün artısı olarak notlara düşüyor ve Sıla'ya yeni albümünde bol satışlar ve konserler diliyorum.
Albümün Yıldızları: Yan Benimle, Can Dostum, Bırak , Günaydın Sevgilim
Albümün Zayıfları: Müstehcen, Kurşun, Afitap.
